شهید حمید کیخا زاده

سه دسته‌اند که نزد خدا شفاعت می‌کنند و قبول می‌شود پیامبران، علما و شهدا

پیامبر اکرم (ص)

شهید حمید کیخازاده

فرزند کویر بود و آئینه‌دار آفتاب، مثل همه فرزندان این دیار که در طریق عاشقی از کوچه باغ‌های ولایت زهرایی می‌گذرند او نیز در 13 بهمن 1367 در خانواده‌ای دلباخته ولایت و مذهب در زاهدان ولادت یافت و نام زیبای حمید را از پدر رونما گرفت دوران ابتدایی را در دبستان شهید صدوقی و آن‌گاه دبستان امام جواد گذراند. در مدرسه راهنمایی شهید رجائی، برگ و بار نوجوانی گرفت و سپس در دبیرستان شهید باهنر زاهدان به تحصیل پرداخت و از اعضای فعال بسیج دبیرستان شد. سومین فرزند کانون گرم و مهرورز خانواده‌اش بود، و بسیار با نشاط و شاداب. فضای خانواده او را نیز خونگرم و مهربان و عاشق اهل بیت بار آورده بود. ایام محرم، عاشورایی می‌شد. دلش را در هیأت شیفتگان جا می‌گذاشت و به عشق مولایش حسین‌بن علی به عزاداری و سینه‌زنی می‌پرداخت.

در ماههای اخیر حال و هوای دیگری به او دست‌ داده بود. کنار جانماز مادر می‌نشست و در حالی که به رخسارش می‌‌نگریست به اصرار از او می‌خواست برایش دعا کند. روز چهاردهم اسفند به مشاور تربیتی دبیرستان گفته بود: آقای سراوانی شما هم برایم دعا کنید تا شهید شوم و مشاور مدرسه با مهربانی پاسخ داده بود: حمید جان فعلاً درهای شهادت بسته است اما حمید که گویی در خلوت زیبایش به حقیقت شهادت رسیده بود با شناخت از دبیرش خواسته بود تا حرف‌هایش را شوخی نپندارد.

و بعد ادامه داده بود: «به همین زودی برآورده شدن خواسته‌ام به شما ثابت می‌شود» هنوز بیش از ده روز از این ماجرا نگذشته بود که در آخرین سفرش به سیستان، خودروی حامل او و دایی و همسر دایی‌اش توسط ایادی جهل و شرارت متوقف می‌شود.

اشرار با رؤیت کارت شناسایی سپاه پاسداران دایی وی را به اسارت می‌برند و حمید را به جرم داشتن کارت بسیج دانش‌آموزی در هاله‌ای از معصومیت و نجابت از دم شمشیر سیراب و به لقای یار می‌رسانند تا از باغساران آرزومندی برای همیشه عطر شهادت در کوچه‌های جان عاشقانش بپیچد و مشام نینواییان تاریخ را معطر سازد.

/**/

درتاریخ 25 اسفند ماه سال 1384 اعضای گروهک تروریستی جندالشیطان با راهبندی محور زابل - زاهدان بیش از 20 نفر از مردم بیگناه منطقه را شهید و چند نفر را مجروح کرده و تعدادی را نیز به گروگان بردند

.

ای مرد شهادت آشنای تو خداست

در حادثه‌ی بی‌تاب لقای تو خداست

گر پیکر تو زهم دریده شد آینه‌وار

دل تیره مدار، خونبهای تو خداست